Ταξίδια, εκδρομές στην Μόσχα 2024

Η κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα της Ρωσίας, ζει στις μέρες μας μια πραγματική αναγέννηση - την μετατροπή της σε μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και πολύμορφες πόλεις. Σ αυτή χτυπά η καρδιά της Ρωσίας - είναι το πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό της κέντρο.
 
 
Η ιστορία της χάνεται στο παρελθόν, πολλοί είναι οι μύθοι που αναφέρονται στην ίδρυσή της - πριν οκτώμισι αιώνες. Η πρώτη αναφορά σε αυτή βρίσκεται σε ένα χρονικό του 1147, όπου η ιστορία της πόλης συνδέεται με τον πρίγκιπα Γιούρι Ντολγκορούκι - που θεωρείται πως είναι ο ιδρυτής της.

Η σημερινή πόλη εκτείνεται σε μήκος 40 χλμ από Βορρά προς Νότο και περισσότερο από 30 χλμ από Ανατολή προς Δύση. Ο πληθυσμός της σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία ξεπερνά τα 9 εκατομμύρια, πράγμα που την κατατάσσει στην πέμπτη θέση παγκοσμίως. Εκτός αυτού δέχεται καθημερινά περίπου ένα εκατομμύριο επισκέπτες.

Πολεοδομικά η πόλη εκτυλίσσεται σε ομόκεντρους κύκλους και οι εναλλαγές αρχιτεκτονικών στυλ, όπου οι παραδοσιακοί κρεμμυδόσχημοι τρούλοι των ναών συμβιώνουν με τα υπέροχα νεοκλασικά κτίρια του 18ου - 19ου αι. και τις πλατειές λεωφόρους της σοβιετικής εποχής της προσδίνουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Και κάτω από την πόλη, στα τούνελ του ΜΕΤΡΟ εκτείνεται μια δεύτερη πόλη, ντυμένη με μάρμαρο και διακοσμημένη με ημιπολύτιμους λίθους.

Η πόλη αρχικά χτίστηκε πάνω σε επτά λόφους - σε έναν από αυτούς βρίσκεται το Κρεμλίνο, το κέντρο και σύμβολο της πόλης και ολόκληρης της χώρας.

Οι εραστές της τέχνης έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τα 300 μουσεία και πινακοθήκες που έχει να τους προσφέρει η πόλη - συμπεριλαμβανομένου του διάσημου μουσείου ΠΟΥΣΚΙΝ που παρουσιάζει μια από τις εντυπωσιακότερες συλλογές έργων ζωγραφικής της Δύσης, και της πινακοθήκης ΤΡΕΤΙΑΚΟΦ με έργα ρωσικής ζωγραφικής και αγιογραφίας. Και φυσικά μια επίσκεψη στην πόλη δεν θεωρείται πλήρης αν δεν συμπεριλαμβάνει παρακολούθηση παράστασης στα περίφημα μπαλέτα ΜΠΟΛΣΟΙ, στο ΤΣΙΡΚΟ της πόλης ή κάποιου κονσέρτου στο ΚΟΝΣΕΡΒΑΤΟΡΙΟ.

Στην Μόσχα υπήρχαν πάνω από 500 ορθόδοξες εκκλησίες. Σήμερα λειτουργούν περίπου 150, ενώ άλλες 100 βρίσκονται στο στάδιο της ανακαίνισης. Οι πιο εντυπωσιακές είναι ο καθεδρικός του Αγίου Βασιλείου στην Κόκκινη Πλατεία, ο καθεδρικός του Χριστού Σωτήρος και το μοναστήρι Νοβοντέβιτσι.

Πολλά είναι και τα ενδιαφέροντα σημεία μέσα και γύρω στην πόλη, τα οποία μπορούν να ελκύσουν την προσοχή του επισκέπτη - όπως τα κτήματα Κολόμενσκογιε, Κούσκοβο και Οστάνκινο.
 
ΚΡΕΜΛΙΝΟ
Το Κρεμλίνο της Μόσχας είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά συμπλέγματα στον κόσμο. Συμπεριλαμβάνει μνημεία χτισμένα σταδιακά από τον 15ο ως τον 20ο αι. Ιστορικά το Κρεμλίνο υπήρξε τόπος κατοικίας των εκπροσώπων της εκάστοτε εξουσίας και σήμερα σε αυτό βρίσκεται το Προεδρικό γραφείο με τις υπηρεσίες του. Πρόκειται για ένα μοναδικό μουσειακό σύμπλεγμα, το οποίο συμπεριλαμβάνει μνημεία όπως:
Ουσπένσκι Σομπόρ (Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου), 1475-1479 - για διάστημα πολλών αιώνων υπήρξε ο κύριος καθεδρικός ναός της Ρωσίας. Αν και χτίστηκε με βάση τα σχέδια του Αριστοτέλη Φιοροβάντι - από τις μεγαλύτερες μορφές της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής του Κουατροτσέντο - δεν επαναλαμβάνει τις χαρακτηριστικές μορφές της Ιταλικής αναγέννησης. Το έργο αυτό το διακρίνει η αρχιτεκτονική διαύγεια, η σοβαρότητα και η λιτότητα της αρχιτεκτονικής φόρμας που μας παραπέμπει στο πνεύμα της πρώιμης αναγέννησης. Σ αυτό έγκειται και ο νεωτερισμός του έργου, στο οποίο βλέπουμε να εξελίσσονται οι παραδοσιακές ιδιαιτερότητες της ρωσικής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής.

Αρχάγγελσκι (του Αρχαγγέλου), 1505-1508. Το εκπληκτικό αυτό κτίριο του αυτοκρατορικού ναού εντυπωσίασε τους σύγχρονούς του με το ιδιόμορφο εσωτερικό του (πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν χαμηλές καμάρες). Η αναγεννησιακή διακόσμηση των προσόψεων και του εσωτερικού του επέδρασε σημαντικά στην εξέλιξη της ρωσικής αρχιτεκτονικής, καθώς αποτέλεσε γενικά αποδεκτό παράδειγμα. Ήταν ο τόπος ταφής των τσάρων.

Μπλαγκοβεσένσκι (Ευαγγελισμού), - ήταν ο προσωπικός ναός των τσάρων. Εδώ παντρεύονταν και βάφτιζαν τους απογόνους τους. Πρωτοπρεσβύτερος του ναού ήταν ο πνευματικός της τσαρικής οικογένειας.

Πατριαρχικά ανάκτορα (17ος αι) με την εκκλησία των 12 Αποστόλων, - σπάνιο δείγμα μοσχοβίτικης αρχιτεκτονικής του 17ου αι.. χτίστηκαν με εντολή του Πατριάρχη Νίκωνα το 1652-1656. Ο πρώτος όροφος χρησιμοποιούταν για τις καθημερινές ανάγκες, στον δεύτερο βρισκόταν οι επίσημες αίθουσες και η εκκλησία του Αποστόλου Φίλιππα και στον τρίτο τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του Πατριάρχη.

Καμπαναριό του Ιβάν του Μέγα - χτίστηκε για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των ναών της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του Αρχαγγέλου και του Ευαγγελισμού, οι οποίοι δεν είχαν δικά τους καμπαναριά. Από το 1329 στην θέση αυτή υπήρχε το καμπαναριό με την εκκλησία του Ιωάννη του Λεστβίτσνικ από το 1505 ως το 1508 χτίστηκε ένα νέο καμπαναριό δίπλα στην εκκλησία, πάνω στη βάση του παλιού. Αρχικά είχε δυο καμπαναριά σε διαφορετικά επίπεδα, όμως το 1600 κατ εντολή του Μπορίς Γκοντουνόφ χτίστηκε πιο ψηλό, φτάνοντας το 81 μέτρα, και ήταν μέχρι να κτιστεί ο ναός του Σωτήρος το ψηλότερο κτίριο στην πόλη.

Κρατική Αίθουσα των Όπλων (1844-1851). Παλαιότερα έτσι ονομαζόταν το εργαστήρι, όπου κατασκευάζονταν τα όπλα. Το 1709, μετά την μάχη της Πολτάβας, ο Πέτρος Ι διέταξε να δοθούν στην Αίθουσα αυτή όλα τα λάφυρα και τα λάβαρα ώστε να ιδρυθεί ένα μουσείο πολεμικής δόξας. Με τον καιρό μετατράπηκε σε πραγματικό θησαυρό, όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει πολεμικά λάφυρα, τσαρικά παράσημα και εμβλήματα της τσαρικής εξουσίας καθώς και εκκλησιαστικά σκεύη. Στο ίδιο κτίριο φιλοξενείται και ο Θησαυρός των Διαμαντιών της Ρωσίας.

Μυστικός Πύργος (Ταϊνίνσκαγια) (1485) - βρίσκεται προς την όχθη του ποταμού Μόσχοβα. Χτίστηκε από τον Αντόνιο Φριάζιν και η ονομασία του σχετίζεται με ένα μυστικό υπόγειο πέρασμα που έβγαζε στο ποτάμι και κατασκευάστηκε σαν δίοδος σε περίπτωση πολιορκίας.

Πύργος του Σωτήρος (Σπασκάγια) (1491) - ο πιο γνωστός από τους πύργους του Κρεμλίνου. Δεσπόζει με τα ρολόγια του πάνω από την κύρια πύλη του Κρεμλίνου, την Πύλη του Σωτήρος, από την οποία σύμφωνα με την παράδοση περνούσαν οι τσάροι της Ρωσίας.

Αυτοκρατορικός Πύργος (Τσάρσκαγια) - μικρός πύργος από τον οποίο σύμφωνα με την παράδοση ο Ιβάν ο Τρομερός παρακολουθούσε τους απαγχονισμούς που γίνονταν στην «Κάθοδο του Βασιλείου».

Πύργος του συναγερμού (Ναμπάτναγια) - παλιότερα εδώ βρισκόταν η καμπάνα που σήμαινε συναγερμό στην πόλη. Η μεγάλη Αικατερίνη διέταξε να αφαιρέσουν το γλωσσίδι της γιατί αυτή σήμανε και την έναρξη της εξέγερσης του 1771.

Γωνιακός Πύργος του οπλοστασίου (Αρσενάλναγια) (1492) - κατά τον 17ο αι. εδώ αναζητούσε ο ψάλτης Κόνων Οσίποφ την φημισμένη βιβλιοθήκη του Ιβάν του Τρομερού. Ακόμη και σήμερα δεν έπαψαν οι φήμες για την τύχη της πολύτιμης βιβλιοθήκης, η οποία περιελάμβανε ελληνικά και λατινικά βιβλία καθώς και βιβλία από την Ανατολή, μεταξύ των οποίων και έργα άγνωστων σε εμάς συγγραφέων. Είναι πολύ πιθανό αυτά τα βιβλία να τα μετέφερε εδώ από την Κωνσταντινούπολη η Σοφία των Παλαιολόγων, σύζυγος του Ιβάν ΙΙΙ. Μετά την βασιλεία του Ιβάν του Τρομερού η βιβλιοθήκη εξαφανίστηκε και είναι πολύ πιθανό να βρίσκεται κάπου στα υπόγεια του Κρεμλίνου.

Κτίριο της Γερουσίας (1776 - 1788) - τον θόλο του κτιρίου κοσμούσε το επιχρυσωμένο άγαλμα του Αγίου Γεωργίου, το οποίο κάηκε στην πυρκαγιά του 1812 και αντικαταστάθηκε μόλις πρόσφατα. Μετά την επανάσταση είχε το γραφείο του ο Λένιν.

Η πολυεδρική αίθουσα (Γκρανοβίταγια παλάτα) (1473-1490) - πήρε το όνομά της από τις πέτρες που καλύπτουν τους εξωτερικούς τοίχους και που είναι κομμένες σε σχήμα πολύεδρου. Εδώ κατά παράδοση δινόταν τα επίσημα γεύματα των στέψεων. Στην αίθουσα οδηγούσε το Κράσνογιε Κριλτσό (εξώστεγο) διακοσμημένο με λέοντες, το οποίο γκρεμίστηκε κατά την σοβιετική περίοδο και στην θέση του χτίστηκε το κτίριο του εστιατορίου του Κρεμλίνου. Το Κράσνογιε Κριλτσό αποκαταστάθηκε το 1994.

Το μεγάλο παλάτι του Κρεμλίνου - χτίστηκε την δεκαετία του 40 τον 19ο αι. Εδώ κατοικούσαν οι Ρώσοι αυτοκράτορες κατά την διάρκεια της παραμονής τους στην Μόσχα.

Η Καμπάνα - τσαρίνα - είναι η μεγαλύτερη από όλες τις καμπάνες της Ρωσίας, δεν ακούστηκε όμως ποτέ. Κατασκευάστηκε το 1734-1735 για τον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Βρισκόταν ακόμη μέσα στο καλούπι όταν ξέσπασε στην πόλη πυρκαγιά. Το κρύο νερό, με το οποίο προσπαθούσαν να σβήσουν την φωτιά έπεσε μέσα στο καλούπι με αποτέλεσμα να αποκοπεί ένα κομμάτι της καμπάνας.

Το Κανόνι - τσάρος - είναι ένα γιγαντιαίο κανόνι μήκους 5,35 μέτρων, διαμέτρου 890 μμ και βάρους 40 τόνων. Εξαιρετικό δείγμα της πολεμικής τεχνολογίας του 16ου αι. Βρισκόταν στην κόκκινη πλατεία - έτοιμο να υπερασπιστεί την πόλη - πράγμα όμως που δεν χρειάστηκε ποτέ!
 
AΞΙΟΘΕΑΤΑ

Μοναστήρι Νοβοντέβιτσι
Ένα από τα ωραιότερα και αρμονικότερα αρχιτεκτονικά συμπλέγματα της Μόσχας. Ιδρύθηκε από τον Βασίλειο ΙΙΙ το 1524 προς τιμή της επιστροφής στην Ρωσική επικράτεια των εδαφών της πόλης Σμολένσκ. Η θέση του, στα νοτιοδυτικά, δίπλα στο ποτάμι σηματοδότησε την ιστορική του πορεία, χαρακτηρίζοντάς το σαν μοναστήριφρούριο. Για 4 αιώνες υπήρξε το κέντρο των πολιτικών εξελίξεων της χώρας, με αποκορύφωμα την διαμάχη για την εξουσία ανάμεσα στον Μέγα Πέτρο και την αδελφή του Σοφία. Όταν αυτή το 1704 έχασε την μάχη υποχρεώθηκε να ντυθεί το μοναχικό σχήμα και να μονάσει σ αυτή την μονή, στην οποία και έζησε μέχρι τον θάνατό της. Η μονή φημίζεται για τα υπέροχα κτίρια που περιλαμβάνει. Μεταξύ άλλων ο ιερός ναός του Σμολένσκ (1524-1525), στο εσωτερικό του οποίου έχουν διατηρηθεί τοιχογραφίες του 16ου αι. και το εικονοστάσι του 16ου - 17ου αι. Κατά την περίοδο της βασιλείας της τσαρίνας Σοφίας (1682-89) χτίστηκαν 3 εκκλησίες, καμπαναριό και κελιά σε στυλ μοσχοβίτικου μπαρόκ. Γνωστό είναι επίσης το μοναστήρι και για το νεκροταφείο του, στο οποίο αναπαύονται πολλοί διάσημοι ρώσοι (μεταξύ άλλων οι συγγραφείς Τσέχοφ, Γκόγκολ και Μπουλγκάκοφ)

Κρατικό Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Α. Σ. Πούσκιν
Το μουσείο στεγάζει μια από τις σημαντικότερες εικαστικές συλλογές στην Ρωσία, η οποία συμπεριλαμβάνει έργα τέχνης από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας. Η επίσημη τελετή θεμελίωσης του μουσείου έγινε 17 Αυγούστου 1898. Ιδρύθηκε με πρωτοβουλία των καθηγητών του Πανεπιστημίου της Μόσχας με επικεφαλής τον Ι. Β. Τσβετάεφ και εγκαινιάστηκε 13 Ιουλίου 1912. Σήμερα το μουσείο αριθμεί περισσότερα από 560 χιλ. εκθέματα (έργα ζωγραφικής και γλυπτικής, σχέδια, έργα διακοσμητικής τέχνης, αρχαιολογικά εκθέματα και νομίσματα, καλλιτεχνικές φωτογραφίες). Το κτίριο εξωτερικά αποτελεί αντίγραφο του Ερεχθείου.

Κρατική Πινακοθήκη Τρετιακόβσκαγια
Ιδρύθηκε το 1856 από τον μοσχοβίτη έμπορο και εργοστασιάρχη Παύλο Μ. Τρετιακώφ, ο οποίος ήδη από νεαρή ηλικία έθεσε ως στόχο του την ίδρυση μουσείου της εθνικής ρωσικής σχολής ζωγραφικής και αφιέρωσε σ’ αυτό το σκοπό περισσότερα από 40 χρόνια της ζωής του. Περισσότερο απ΄ όλα ενδιαφερόταν για την ρεαλιστική απεικόνιση στην τέχνη, πράγμα που τον έφερε κοντά στους ρεαλιστές ζωγράφους, έργα των οποίων αποτέλεσαν και την βάση της συλλογής του. Το 1870 ιδρύθηκε η Αδελφότητα μετακινούμενων εικαστικών εκθέσεων, η οποία ένωσε πολλούς από αυτούς τους ζωγράφους και της οποίας ενθουσιώδης θιασώτης υπήρξε ο Τρετιακώφ. Κάτω από την επίδρασή της αδελφότητας αυτής και της αισθητικής της διαμορφώθηκαν οι απόψεις του για την τέχνη σαν δύναμη που είναι στην υπηρεσία της πνευματικής και ηθικής προόδου της κοινωνίας. Ο Τρετιακώφ διατήρησε στενές σχέσεις με τα μέλη της Αδελφότητας και τους υποστήριξε ηθικά και υλικά. Στην διάρκεια πολλών ετών και με εύστοχες αγορές των σημαντικότερων έργων των ζωγράφων κατόρθωσε να δημιουργήσει την καλύτερη από άποψη πληρότητας και ποιότητας συλλογή έργων τους, η οποία αποτελεί την βάση της σημερινής συλλογής του μουσείου. Η σημερινή συλλογή περιλαμβάνει έργα της ρωσικής τέχνης των 12ου - 20ου αι.

Κολομένσκογιε - Ιστορικό, Αρχιτεκτονικό και Φυσικό Μουσείο - Μνημείο
Η πρώτη γραπτή αναφορά στο Κολόμενσκογιε γίνεται στα 1339. Εδώ βρίσκονται μοναδικά αρχαιολογικά μνημεία (το χωριό Ντιάκοβο που έδωσε και το όνομά του στον πολιτισμό του Ντιάκοβο). Χρυσός αιώνας στην ζωή του Κολόμενσκογιε υπήρξε το μέσο του 17ου αι., όταν άρχισε να διαμορφώνεται το μοναδικής ομορφιάς αρχιτεκτονικό συγκρότημα της αγαπημένης θερινής κατοικίας των ρώσων τσάρων. Το παλαιότερο μνημείο είναι ο ναός της Αναστάσεως του Κυρίου (1532), ο οποίος από το 1994 βρίσκεται υπό την προστασία της ΟΥΝΕΣΚΟ. Σημαντικά είναι και τα μνημεία της παλαιορωσικής αρχιτεκτονικής, τα οποία μεταφέρθηκαν εδώ για να προστατευτούν κατά τις δεκαετίες ΄20΄50. Μερικά από τα αρχιτεκτονικά μνημεία είναι διαμορφωμένα σε εκθεσιακούς χώρους, όπου εκτίθενται οι συλλογές του μουσείου. Τους πολυάριθμους επισκέπτες του χώρου προσελκύουν οι μουσικές εκδηλώσεις, οι παραδοσιακές γιορτές που πραγματοποιούνται εδώ και οι εκδρομές με το ατμόπλοιο στον ποταμό Μόσχοβα.

Κουσκόβο
Το κτήμα Κούσκοβο (18ος αι.) βρίσκεται στην Μόσχα. Αποτελούσε την πολυτελή θερινή κατοικία των Δούκων Σερεμέτιεβ. Σήμερα διασώζονται περί τα 20 μοναδικά μνημεία αρχιτεκτονικής, μεταξύ των οποίων το παλάτι, το άντρο, η μεγάλη πέτρινη «Ορανζερία», η παλιά εκκλησία κ.α. Αξιοθέατο αποτελεί το γαλλικό πάρκο με τα αγάλματα, τις πηγές και τα πρωτότυπα περίπτερα. Κέντρο του συγκροτήματος είναι το παλάτι, στο οποίο διατηρήθηκε η διακόσμηση, την οποία αποτελούν υπέροχα έργα ρωσικής και δυτικοευρωπαϊκής ζωγραφικής, η συλλογή πινάκων του 18ου αι., πορτρέτων των ρώσων αυτοκρατόρων καθώς και μερικών γενεών των ιδιοκτητών του κτήματος - των Σερεμέτιεβ.
Το 1919 το κτήμα μετετράπη σε κρατικό μουσείο και από το 1938 συνενώθηκε με το μουσείο κεραμικής. Μοναδικό στην Ρωσία, σήμερα είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου με εξειδικευμένη συλλογή κεραμικών και γυαλικών από διάφορες χώρες από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας. 30.000 αντικείμενα ρωσικής και διεθνούς τέχνης: υπέροχα δείγματα ιταλικής μαγιολίκα, βενετσιάνικου, αγγλικού και ρωσικού γυαλιού. Ιδιαίτερη τιμή για το μουσείο είναι η συλλογή ρωσικής πορσελάνης του 18ου αι.
Κάθε χρόνο στο μουσείο διοργανώνονται 34 εκθέσεις. Ξαναγεννιούνται οι παραδόσεις φιλοξενίας του κτήματος, το οποίο έχει πολύ καλές δυνατότητες διοργάνωσης θεατρικών εκδηλώσεων και γιορτών. Τους θερινούς μήνες στην αίθουσα χορού του κτήματος διοργανώνονται συναυλίες και μουσικά φεστιβάλ με συμμετοχή ρώσων και ξένων καλλιτεχνών.

Οστάνκινο
Το κτήμα Οστάνκινο είναι ένα μοναδικό μνημείο της ρωσικής αρχιτεκτονικής του 17ου αι. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Μόσχας. Κάποτε ήταν εκτός πόλης, τώρα πια βρίσκεται μόλις 20 λεπτά από την Κόκκινη πλατεία και προσελκύει τους επισκέπτες με τις υπέροχα αυστηρές γραμμές της αρχιτεκτονικής του κλασικισμού, με την εκλεπτυσμένη ομορφιά των εσωτερικών του παλατιού και την ησυχία του πάρκου του. Τα κτίρια του κτήματος χτίστηκαν σε διάστημα μερικών αιώνων. Το παλαιότερο μνημείο είναι η εκκλησία της Αγίας Τριάδας - τέλος 17ου αι. Την έχτισαν οι άρχοντες Τσερκάσκι, στους οποίους ανήκε το κτήμα από το 16ο ως τα μέσα του 18ου αι. Το σημερινό παλάτι χτίστηκε από τον πλουσιότερο και έναν από τους σημαντικότερους ευγενείς της εποχής του τον Δούκα Νικόλαο Σερεμέτιεβ την τελευταία δεκαετία του 18ου αι. Στην κατοχή των Σερεμέτιεβ πέρασε το 1743 σαν προίκα της μητέρας του Νικολάου που προερχόταν από το γένος των Τσερκάσκι. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε σαν εξοχική κατοικία. Η τύχη του άλλαξε όταν ο Νικόλαος αποφάσισε να χτίσει στο κτήμα ένα θέατρο. Η διασκέδαση αυτή ήταν νέα σχετικά για τους Ρώσους και για τον ίδιο τον Νικόλαο έγινε στόχος ζωής. Σκέφτηκε λοιπόν να δημιουργήσει ένα μοναδικό θερινό τόπο διαμονής και διασκέδασης. Η ιδέα ήταν να γίνει το Οστάνκινο το πάνθεον των τεχνών, με επίκεντρο το θέατρο. Εκτός αυτού αποτέλεσε ένα είδος μουσείου με τις συλλογές από πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, κ.α έργα τέχνης. Μετά από κάθε παράσταση θεατρική δινόταν χορός στο φουαγιέ και ακολουθούσε δείπνο στο Αιγυπτιακό περίπτερο.
Η καλλιτεχνική ομάδα αριθμούσε περίπου 200 άτομα, ηθοποιούς, αοιδούς και μουσικούς και ήταν σε θέση να συναγωνιστεί το αυτοκρατορικό θέατρο. Το ρεπερτόριό της συμπεριλάμβανε περισσότερα από 100 έργα (όπερες, κωμωδίες και μπαλέτα).
Το 1801 δόθηκε στο Οστάνκινο η τελευταία γιορτή προς τιμή του αυτοκράτορα Αλεξάνδρου Ι. μετά τον θάνατο του Νικολάου Σερεμέτιεβ η καλλιτεχνική ομάδα διαλύθηκε και το Οστάνκινο παρήκμασε.
Σήμερα στο Οστάνκινο βρίσκεται το μοναδικό στην Ρωσία θέατρο του 18ου αι., το οποίο έχει διατηρήσει την σκηνή, την πλατεία, τα καμαρίνια και μέρος των μηχανισμών. Ακόμη και σήμερα θεωρείται το καλύτερο από άποψη ακουστικής θέατρο στην Μόσχα. Μέχρι σήμερα δίνονται εδώ όπερες και κονσέρτα. Οι αίθουσες που περιβάλλουν το θέατρο δεν έχουν όμοιές τους στην Ρωσία όσο αφορά στην διακόσμηση και τα επιχρυσωμένα έπιπλα 18ου αι. Το μουσείο έχει στην κατοχή του διάφορες συλλογές, στην οποίες συμπεριλαμβάνονται τόσο αντικείμενα που ανήκαν στους κυρίους του κτήματος, όσο και άλλα που συλλέχθηκαν μετά το 1918, οπότε το παλάτι εθνικοποιήθηκε και μετετράπη σε μουσείο