კოსი – ჰიპოკრატეს კუნძული
კოსი - ჰიპოკრატეს სამშობლოა. უკვე, მარტო ამ ფაქტის გამო, ეს კუნძული იმსახურებს შევიდეს ტურისტულ კატალოგში. კულტურა, ხელოვნება, მტრის შემოსევა და დამპყრობელთა ცვლა, აყვავებისა და დაცემის პერიოდები, განადგურება და გაპარტახება, წინააღმდეგობა და თავისუფლება - სიტყვები, რომლებიც ახასიათებს მძიმე და მოვლენებით სავსე კუნძულის ათასწლიან ისტორიას.
კოსი - კუნძული ეგეოსის ზღვის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში, სამხრეთ სპორადის სიდიდით მესამე (როდოსის და კარფათოსის მერე) და მოსახლეობით მესამე (როდოსის მერე) остров Южных Спорад. Расположен напротив побережья Малой Азии, в устье залива Галикарнас, на перекрестке трех материков и стыке великих цивилизаций. В течение тысячелетий Кос развил свою культуру, впитав различные влияния завоевателей, но сохранил при этом свой неизменный греческий характер. Кос сыграл значительную роль в создании средиземноморской цивилизации и стал одним из ее важнейших центров.
კუნძულის სიგრძეა - 37 კმ, ფართობი 290 კვ. კმ. სანაპიროს სიგრძეა 112 კმ. დღეს ამ კუნძულზე ცხოვრობს 34 000 ადამიანი.
კუნძულის დედაქალაქია –ქალაქი კოსი, აქ მდებარეობს კუნძუის მთავარი პორტი. აქედან პირეას პორტამდე გადის საზღვაო ტრანსპორტი : გემები ( 8 - 9 საათი) და ჩქაროსნული კატერები– დელფინები. საზღვაო კავშირი გვაქვს დოდეკანესის არქიპელაგის სხვა კუნძულებთანაც.
დედაქალაქიდან 26 კილომეტრში, სოფელ ანტიმაქიასთან ახლოს, მდებარეობს კუნძულის საერთაშორისო აეროპორტი «ჰიპოკრატე», საიდანაც ხორციელდება 3 ყოველდღიური, პირდაპირი რეისი ათენამდე და კუნძულ როდოსამდე. ყოველ რეისამდე 2 საათით ადრე ქალაქიდან აეროპორტამდე დადის კომპანია «ოლიმბიაკოს» ავტობუსი.
კუნძული მოგრძო ფორმისაა. მისი ყველაზე მაღალი მწვერვალია: დიკეო (846 მ), ლატრა (428 მ) და სიმპატროსი. კუნძულს გააჩნია ნაყოფიერი ნიადაგი. კუნძული მდიდარია ტყითაც. აქ ხარობს ფიჭვი, კედრი, კიპარისი. კოსის ფაუნა - ეს არის განთქმული Careta Caretta-ს ჯიშის კუები, კურდღლები, ამფიბიები და პეპლები.
კუნძულის მთავარი შემოსავალის წყარო ტურიზმია. ყოველ წელს ტურები კუნძულ კოსზე უფრო დიდი პოპულარობით სარგებლობს, ეს ფაქტი ალბათ, იმით ახსნება, რომ კუნძული არა მხოლოდ ბუნებრივი სილამაზითაა განთქმული, არამედ აქ მრავლადაა ისტორიული და არქეოლოგიური ძეგლები. მეორე ადგილზეა -ვაჭრობა, სოფლის მეურნეობა, მცირე ინდუსტრია და მეთევზეობა. დასვენება კოსზე-ეს არის მიმზიდველი ფასები, მოხერხებული ავიაგადაფრენა და თანამედროვე ინფრასტრუქტურა, სასტუმროების, კვების,გართობის, სპორტისა და ექსკურსიების ფართო არჩევანით. ასევე კუნძულს ერთი თავისებურება ახასიათებს, რომელიც გამოარჩევს მას სბერძნეთის სხვა კუნძულებისგან. კოსი-ეს არის გაუთავებელი საველოსიპედო ბილიკები, რის გამოც მას ხშირად უწოდებენ «ველოსიპედების კუნძულს».
ქალაქები და დასახლებული პუნქტები: კეფალო, კარდამენა, ანტიმაქია, მასტიქარი, პილი და ზიპარი.
კოსზე ტურის დროს, თქვენ შესაძლებლობა გექნებათ გაეცნოთ კუნძულის დედაქალაქის უნიკალურ არქიტეკტურას, რომელიც გამოირჩევა სხვა დოდეკანესის კუნძულებისგან. დიდი გავლენა მასზე იქონიაუცხოელ დამპყრობელთა მრავალწლიანმა ბატონობამ. ოსმალეთის იმპერიის დროს ქალაქი გადაიქცა ეგრეთ წოდებულ "ქალაქ-ბაზრად". ქალაქის ბევრ ადგილას შენარჩუნებულია მეჩეთები და სხვა მუსულმანური ძეგლები. იტალიელების ბატონობის დროს ვენეციის არქიტექტურის გავლენას განიცდის.1933 წლის გამანადგურებელი მიწისძვრის შემდეგ, ქალაქი იტალიელებმა აღადგინეს ახალი გეგმის თანახმად:სოციალური კრიტერიუმის მიხედვით, სამ საცხოვრებელი ზონად - ჩრდილოეთ, ცენტრალურ და აღმოსავლეთ. ჩრდილოეთ ზონაში მდებარეობდა პატარა ზომის საცხოვრებელი სახლები ქალაქის მაცხოვრებელთა დაბალი სოც. ფენისთვის. ცენტრალურ ნაწილში ააგეს ძირითადად, ორსართულიანი შენობები ქალაქის ბურჟუაზიისთვის, რომელთა პირველ სართულზე მდებარეობდა მაღაზიებში, აღმოსავლეთ ნაწილში კი, მდიდარი იტალიელების სახლები, რომლებიც გარშემორტყმულია უმშვენიერესი ბაღებით. იტალიური გავლენის სხვა ელემენტებია- ქალაქის მწვანე ზონა ,იშვიათი ტროპიკული მცენარეებით, ასევე მუნიციპალიტეტური შენობები, რომლებიც იტალიელი არქიტექტორების პროექტებით იყო აშენებული ქალაქ ანტიმაქიაში და კარდამენეში. მიწისძვრამდე აგებული შენობები (City Hall, საავადმყოფო, მთავრობის სახლი და სხვ. ) განსხვავდება სტილით მის შემდეგ აგებული შენობებისგან (კასა-დელ-ფასკიო, ქალაქის სავაჭრო ცენტრი, Casa Balilla და სხვ.).
1948 წელს,იმის შემდეგ რაც დოდეკანესის კუნძულები საბერძნეთს შეურთდა, ფორმირდება ახალი არქიტექტურული რეალობა. ამ პერიოდში იწყება დიდი სასტუმრო კომპლექსების მშენებლობა, რათა აქ დაწყებული ტურისტული განვითარების მოთხოვნები უზრონველყოს. დასვენება კოსზე უფრო და უფრო პოპულარული ხდება. ამას ხელს უწყობს დემოკრატიული ფასები და რეგულარული ავიაგადაფრენები. კუნძულის ტრადიციულმა შენობებმა ვერ გაუძლეს დროის დამანგრეველ პირობებს და თანდათან მოხდა მათი ჩანაცვლება თანამედროვე შენობებით. ტრადიციული სახლები და ნაგებობები შენარჩუნდა ძირითადად სოფლებში: ასფენდიუ, პილი, კეფალო და ანტიმაქია. ეს არის დაბალი, ერთსართულიანი ქვის სახლები, ფრთო ფასადითა და ბრტყელი სახურავით. სახლები შეღებილია თეთრად, კარები და ფანჯრები კი - ლურჯ ან სხვა ფერებში. კუნძულის ბევრ სოფელში შემორჩენილია ტრადიციული ქარის წისქვილები. ყველაზე ნათელი მაგალითია- წისქვილი ანტიმაქიაში.
არქეოლოგიური გათხრები და ძეგლები
უძველესი ქალაქის ნანგრევები
ქ. კოსის პორტის სიახლოვეს შემორჩენილია ძველი ქალაქის ნანგრევები რომაული და ელინისტური შენობებით. აქ შესაძლებელია ძვ. წ. IV-III საუკუნის ძველი აგორის ნანგრევების გარჩევა, დიდი სტოა (კამარა ტუ ფორუ) და სხვა უფრო პატარა ტაძრები. ქალაქის შიგნით მდებარეობს კარგად შემონახული ოდეონი (ძვ. წ III ს.), Casa Romana - რომაული სასახლე არაჩვეულებრივი მოზაიკებით, ქსისტო – გიმნასტირიოს ნაწილი ძვ. წ. II ს. ოდესღაც არსებული 70 კოლონიდან აღდგენილია 16 , ორი შენობა, სადაც მდებარეობდა რომაული და ელინისტური პერიოდის აბანოები და რომაული გზის ნაწილი, რომელიც ნაგებია მარმარილოთი და მოზაიკით. თანამედროვე ქალაქის ტერიტორიაზე, წმ. ანას სამლოცველოსთან განლაგებულია კოსის უძველესი სტადიონი, რომელიც აგებულია ძვ. წ. II საუკუნის პირველ ნახევარში. ინტერეს იწვევს ქალაქის პორტთან მდებარე ნერანძიას ციხე-სიმაგრე.
რაინდების სასახლე
მდებარეობს ყურის მარჯვენა მხარეს. ეს არის კუნძულზე ვენეციური ეპოქის ყველაზე წარმოსადეგი ძეგლი, რომელიც წარმოადგენს ამ პერიოდის უდიდესი დამცავი ნაგებობის კლასიკურ მაგალითს. სასახლე ჩვენამდე საკმაოდ კარგ მდგომარეობარეობაში შემორჩა. იგი ორმაგი კედლითა და თხრილით არის გარშემორტყმული. ნაგებობა XV საუკუნეს მიეკუთვნება თუმცა მისი მშენებლობა XVI საუკუნეში დასრულდა.
Находится на правой стороне гаваниგანლაგებულია . Это самый представительный памятник венецианской эпохи на острове, представляющий классический пример величественных оборонительных сооружений своего времени. Сохранился в очень хорошем состоянии. Замок окружен двойной стеной и рвом. Относится к XV в., но строительство было завершено в XVI веке.
ანტიმაქიის ციხე-სიმაგრე
მდებარეობს კუნძულ კოსის ცენტრში, სოფელ ანტიმახიის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში. ეს არის მთის მწვერვალზე განთავსებული არაჩვეულებრივი შუასაუკუნეების ციხესიმაგრე, რომლიდანაც კუნძულის სამხრეთ სანაპიროზე იშლება საოცარი ხედი. სასახლე 1322-1346 წლებში, ისტორიული წყაროებით XIV საუკუნეში აშენდა. ის წარმოადგენდა ციხეს გასამართლებული რაინდებისთვის. მას სამკუთხედის ფორმა აქვს და სახურავი აღმოსავლეთისკენაა მიმართული. ციხესიმაგრის ყოველი მხარე წარმოადგენს გამაგრების დამოუკიდებელ ხაზს. შესასვლელს იცავს მასიური ბასტიონი, რომელსაც ნახევარმთვარის ფორმა აქვს. სასახლე დამანგრეველი მიწისძვრის შემდეგ 1494 წელს რაინდებმა აღადგინეს, განაახლეს და თავიდან ააშენეს არსებული და დანგრეული კედლები. შიგნით შემორჩა ძველი დასახლების ანტიმახიის ნანგრევები, წყლის რეზერვუარები და ორი ძველი ტაძარი. მოსახლეობამ დასახლება 1840 წელს მიატოვა.
Расположена в центре острова Кос, на юго-востоке от села Антимахия. Это замечательная средневековая крепость на вершине холма с видом на южное побережье острова. Замок был построен между 1322 и 1346 годами. Исторические данные свидетельствуют, что в XIV в. он служил тюрьмой для осужденных рыцарей. Крепость имеет форму треугольника, вершина которого смотрит на восток. Каждая сторона замка представляет независимую линию укреплений, следующую рельефу местности. Вход в крепость охраняет массивный бастион в форме полумесяца с глубокими бойницами. Замок был восстановлен рыцарями в 1494 г. после разрушительного землетрясения. Были укреплены и заново построены существующие стены и новые валы различных видов вдоль наружной стены. Внутри крепости сохранились развалины старого поселения Антимахии, покинутого в 1840 году, много водоемов и две старые церкви.
პალიო პილი »
სოფელ პილიდან სამხრეთ-აღმოსავლეთით 3 კილომეტრში, ქალაქ კოსიდან დაახლოებით 17 კილომეტრში 300 მეტრ სიმაღლეზე მდებარეობს შუასაუკუნეების დასახლების პალიო პილის ნანგრევები, ცნობილი როგორც მისტრა დოდეკანესი. ბიზანტიური დასახლება, აშენებულია მთის მწვერვალზე ბუნებრივად გამაგრებულ პოზიციაზე და დაცულია ძლიერი ციხე-სიმაგრით. ნანგრევები თარიღდება XI საუკუნით. XV საუკუნეში, იოანიტის რაინდებმა დაიპყრეს კუნძული. მათ გაამაგრეს და რესტავრაცია ჩაუტარეს ციხესიმაგრეს, რათა გაეუმჯობესებინათ ამ რეგიონის დაცვა. დასახლებაში შემორჩა უამრავი ბიზანტიური ეკლესია, მათ შორის გამოიყოფა XVI საუკუნის მირქმის ტაძარი. .....
В трех километрах к юго-востоку от деревни Пили́ и около 17 км от города Кос, на высоте 300 метров, находятся руины средневекового поселения Палио Пили, известного также как "Мистра Додеканес». Византийское поселение, построенное в естественной укрепленной позиции и защищенное сильной крепостью на вершине крутого холма, датируется, по крайней мере, XI веком. В XV в., когда рыцари-иоанниты захватили остров, они реставрировали и укрепили замок с целью улучшить оборону этого региона. В поселении сохранилось много византийских церквей, среди которых выделяются церковь Сретения XIV в. с резным деревянным иконостасом и колоннами существующего на этом месте древнего храма, а также храм Архангелов. Основатель святого монастыря Патмоса блаженный Христодулос первоначально основал здесь монастырь Кастриано́н, кафедральная церковь которого сохранилась до наших дней как церковь Вседержительницы или Флеварио́тиссы.
არქეოლოგიური მუზეუმი »
განთავსებულია ელეფტერიასის (თავისუფლების) მოედანზე. ექსპოზიცია მოიცავს პრეისტორიული პერიოდის ნივთების კოლექციას, ელინური ეპოქის სკულპტურებსა და აფროდიტას, ეროსის, დემეტრას, ჰიპოკრატეს კლასიკურ პატარა ქანდაკებებს, ასევე წარწერებსა და მოზაიკებს ყოველდღიური ცხოვრებიდან, ტაძრებისა და შენობების არქიტექტურულ მარმარილოს დეტალებს.
Расположен на площади Элефтериас (Свободы). Экспозиция включает коллекцию предметов доисторической эпохи, скульптуры эллинистического периода и классические небольшие статуи Афродиты, Эроса, Деметры, Гиппократа, надписи и мозаики со сценками из повседневной жизни и архитектурные мраморные детали храмов и зданий.
ჰიპოკრატეს ხე »
ეს არის უზარმაზარი პლატანის ხე, რომლის პერიმეტრიც დაახლოებით 12 მეტრს შეადგენდა. ლეგენდის თანახმად ამ ხის ჩრდილში ასწავლიდა მედიცინას ჰიპოკრატე თავის მოსწავლეებს. ადგილი სადაც პლატანი მდებარეობს ხიდით არის დაკავშირებული რაინდების სასახლესთან.
Это огромный платан, периметр ствола которого составляет около 12 метров. Легенда рассказывает, что в тени этого дерева Гиппократ обучал медицине своих учеников. Место, где находится платан, соединяется мостом с Замком рыцарей.
კოსის ასკლეპიოსი »
ეს არის ძველი საბერძნეთის უმსხვილესი სამკურნალო დაწესებულება და ყველაზე ცნობილი ადგილი კუნზულ კოსზე. მდებარეობს ქალაქიდან 4 კილომეტრში კიპაროსების როშაში. ასკლეპიოსის ტაძრიდან შემორჩა მხოლოდ რამდენიმე სვეტი და ფუნდამენტი. რამდენიმე სვეტი შემორჩა გალერეადანაც, სადაც მდებარეობდა ჰიპოკრატეს სამედიცინო სკოლა. მასთან ახლოს უძველეს დროში მდებარეობდა ცხელი სამკურნალო წყაროს წყლები.
Это крупнейшая лечебница Древней Греции и самое знаменитое место на острове Кос. Находится в 4 км. от города в кипарисовой роще. От храма Асклепия сохранились лишь несколько колонн и фундамент. Несколько колонн сохранилось и от галереи, где располагалась медицинская школа Гиппократа. Недалеко от нее в древности существовали горячие источники с проточной целебной водой.
მეჩეთი ლოზია »
ის 1786 წელს გაზი-ფაშამ ააშენა. მდებაეობს ჰიპოკრატეს პლატანთან. შედგება ფართე მისაღებისა და მთავარი მეჩეთისგან.
Построена Гази-пашой в 1786 г. Находится рядом с платаном Гиппократа. Состоит из просторной прихожей и главной мечети.
მეჩეთი Defterdar »
მდებარეობს ელეფტერიასის მოედანზე. სახელი ეწოდა ეკონომიკის მინისტრის სულთან იბრაჰიმ ეფენდის საპატივცემულოდ, რომელმაც მეჩეთი 1780 წელს ააშენა.
Находится на площади Элефтериас. Названа именем министра экономики султана Ибрагима Эфенди, который построил ее в 1780 году.
იოანე ნათლისმცემლის ტაძარი »
იოანე ნათლისმცემლის ტაძარი თავდაპირველად V-VI საუკუნის ადრექრისტიანულ სანათლავს წარმოადგენდა, რომელიც ბაზილიკას ეკუთვნოდა. მდებარეობს ქალაქის სასაფლაოზე და დღეს ფუნქციონირებს, როგორც ქალაქ კოსის სასაფლაოს ეკლესია. ეს ერთადერთი ადრექრისტიანული სანათლავია, რომელმაც თითქმის ხელშეუხებლად მოაღწია ჩვენამდე. შენობა გარშემორტყმული იყო ფართე თაღოვანი გასასვლელებით. საიდანაც მხოლოდ ფუნდამენტი შემორჩა. გარედან ოთხკუთხედის, ხოლო შიგნიდან მომრგვალო ფორმა ქონდა ...... სწორედ ამიტომ ტაძრის მეორე სახელი შვიდი ნაბიჯი იყო. ცოტა ხნის წინ ტაძარში აღმოაჩინეს XII-XIII საუკუნის იოანე ნათლისმცემლის ცხოვრებისეული ფრესკები.
Церковь Иоанна Предтечи первоначально была раннехристианским баптистерием V-VI вв., который принадлежал базилике. Находится на городском кладбище и используется сегодня в качестве кладбищенской церкви города Кос. Это, пожалуй, единственный раннехристианский баптистерий, сохранившийся почти нетронутым по сегодняшний день. Здание было окружено широкими сводчатыми проходами, от которых сохранился только фундамент. Снаружи оно имело четырехугольную форму, а внутри – круговую, с четырьмя нишами в углах и одной - в середине восточной стороны. Таким образом, стены ее имеют в общей сложности 8 углублений вместе с нишей у западного входа. 7 углублений напоминают священные алтари. Вот почему второе название церкви - «Семь шагов». Недавно в храме обнаружены фрески XII-XIII вв. со сценами из жизни святого Иоанна Крестителя.
ასპის პეტრას გამოქვაბული »
გამოქვაბული ასპრის პეტრასი (თეთრი ქვისგან) 100-140 მილიონ წელს ითვლის. მდებარეობს კუნძულის სამხრეთ-დასავლეთით, მთა ზინი კეფალოსაზე 257 მეტრ სიმაღლეზე. ის 1922 წელს იტალიელმა არქეოლოგებმა გახსნეს. დასაწყისში გამოქვაბული გამოიყენებოდა როგორც სალოცავი ადგილი. მშრალი და მჭიდრო ფენის წყალობით, რომელიც მას გარშემო აკრავს ის მოგვიანებით საცხოვრებლად გადაკეთდა. გამოქვაბულის აღმოჩენები, თარიღდება პრეისტორიული პერიოდიდან რომაულ ეპოქამდე. .......
Пещера Асприс Петрас (Белого камня) имеет возраст 100-140 млн. лет. Находится на высоте 257 м. на юго-западе острова, на горе Зини́ Кефа́лоса. Открыли ее в 1922 г. итальянские археологи. Поначалу пещера использовалась в качестве места поклонения. Сухие и плотные слои, выстилающие ее, позволили позднее сделать ее жильем. Находки из пещеры датируются от доисторического периода до римской эпохи: это человеческие окаменелости, множество сосудов разных видов и размеров, среди которых доминируют сосуды с закругленными дугообразными ручками. Редкие находки - оружие, которое состояло из нескольких лезвий и острых кусков обсидиана (вулканического камня), происходящего с острова Яли́ возле Ни́сироса. Остатки пищи, найденные в пещере, подтверждают существование народа, занимающегося выпасом животных. Обращает на себя внимание наличие ям, заполненных овальными жерновами. Пещера считается одним из древнейших памятников острова.
ჰერაკლეს ტაძარი »
ჰოპოკრატეს პლატანთან ახლოს ტრაპეციის პორმის მთაზე მდებარეობს ჰერაკლეს ტაძარი, რომელიც ძვ.წ. II საუკუნით თარიღდება. ეს იყო ოთხკუთხა ტაძარი მთის ამაღლების ჩრდილოეთ მხარეს. მისგან მხოლოდ ფუნდამენტი, პლატფორმა და ვერტიკალური სვეტები შემორჩა. ტაძარს ჰერაკლეს სახელი წარწერის გამო ეწოდა, რომელიც ამ ადგილას იპოვნეს სხვა აღმოჩენებთან ერთად, რომლებიც ჰერაკლეს სახელს უკავშირდება. ისტორიულ წყაროებზე დაყრდნობით მას შემდეგ რაც ჰერაკლემ II -III საუკუნეებში გაანადგურა გარშემო ყველაფერი ამ ადგილას შეიქმნა მოზაიკებით გაფორმებული ბაღი მათგან ერთ-ერთზე გამოსახული იყო ჰერაკლეს სიმპოზიუმი. ამ ადგილას მდებარეობს უფრო გვიანდელი პერიოდის შენობები, მათ შორისაა სანათლავის პატარა შენობა.Терм и баптистерий
Недалеко от платана Гиппократа находится храм Геракла, построенный во II в. до н.э. на холме трапециевидной формы. Это был четырехугольный храм на северном краю возвышенности. От него сохранились фундамент, платформа и вертикальные колонны. Храм назван именем Геракла из-за надписи, найденной на этом месте, а также другим находкам, связанными с легендой о Геракле. Согласно историческим источникам, после того, как Геракл во II - III вв. уничтожил все вокруг, на этом месте был создан перистиль с мозаикой, на одной из которых был изображен «Симпозий Геракла». В этом же месте находятся здания более поздних периодов, среди которых маленькое здание Терм и баптистерий.
აპოლონეს ტაძარი კარდამენიში »
ამ არაჩვეულებრივი ელინისტური პერიოდის შენობას ძველ დროში ალასარნა ეწოდებოდა. ტაძრის ფუნდამენტი აღმოაჩინეს ადრე ქრისტიანული პერიოდის შენობის დაბლა. ეს ამტკიცებს აზრს რომ დასახლებაში სიცოცხლე არსებობდა გვიან ანტიკურ პერიოდამდე გაცილებით ადრე. ალასანდრა ასკლეპიემ კოსთან ერთად, ახალი ქალაქის კოსის შექმნის შემდგომაც კი წარმოადგენდა რელიგიურ ცენტრს (ძვ.წ. 336 წელს). სამწუხაროდ ტაძრის დიდი ნაწილი განადგურდა. დღეისთვის აღმოჩენილია სამი შენობა. პირველი 1981 წელს გახსნეს. ეს არის ცნობილი აპოლონის სალოცავი, რომელიც ძველ ალასარნაში მდებარეობს. ის ცნობილია თავისი წარწერებით. მეორე სავარაუდოდ იყო საკურთხეველი ან ტაძრის დახრილი შესასვლელი. მესამე ნაგებობა, რომელიც 1995 წელს აღმოაჩინეს სავარაუდოდ იყო ტაძარი გვიან კლასიკური ან ადრეული ენილისტური პერიოდის.
Это великолепное здание эллинистической эпохи в древности называлось Ала́сарна. Фундамент храма был обнаружен под зданием ранней христианской эпохи. Это подтверждает идею, что жизнь в поселении существовала задолго до поздней античности. Аласарна был религиозным центром одновременно с Асклепием Коса даже после создания нового города Кос (336 г. до н.э.). К сожалению, большая часть храма была разрушена. На сегодня обнаружено три строения. Первое было открыто в 1981году. Это знаменитое святилище Аполлона в древней Аласарна, известное своими надписями. Второе, вероятно, было алтарем или наклонным входом в храм. Третье строение, которое было обнаружено в 1995 г., возможно, храм позднего классицизма или раннего эллинистического периода.
ციხე-სიმაგრე კეფალოსში »
სოფელ კეფალოსის შესასვლელში შემორჩა წვრილი კენჭებით აშენებული ციხესიმაგრის ნანგრევები და წყლის რეზერვუარები. ის ბიზანტიური ეპოქით თარიღდება. წყაროებში ის პირველად 1271-1457 წელს არის მოხსენიებული. ციხესიმაგრე გამოიყენებოდა თურქების თავდასხმების მოსაგერიებლად. 1493 წელს ის მიწისძვრამ თითქმის მთლიანად დაანგრია. 1505 წელს მოსახლეობამ დატოვა ეს ადგილი. დღეს ციხესიმაგრის ნანგრევებიდან მნახველებს შეუძლიათ დატკბნენ ხედით კეფალოსის ყურეზე.
У въезда в деревню Кефа́лос сохранились остатки крепости, построенной из мелких камней. На ее территории сохранились резервуары для воды. Крепость датируется византийской эпохой, а первое упоминание о ней встречается в 1271 г. В 1457 г. замок успешно использовался для отражения турецких нашествий. В 1493 г. после землетрясения, которое почти полностью разрушило крепость, она была в 1505 г. покинута жителями. Сегодня из разрушенной крепости посетители могут насладиться панорамным видом на залив Кефалос.
წმ. სტეფანეს ბაზილიკა »
ქალაქ კოსიდან 24 კილომეტრში სოფელ კეფალოსში კამრის სანაპიროზე კუნძულ კასტრის მოპირდაპირეს მდებარეობს ორი ბაზილიკისგან შემდგარი წმ. სტეფანეს კომპლექსი. ტაძრები თარიღდება ძვ.წ. 469 წლითა და 554 წლით. ისინი 1932 წელს აღმოაჩინეს. ისინი საინტერესოა თავისი მდიდარი ინტერიერით, შთამბეჭდავი მოზაიკებითა და შესანიშნავი განლაგებით.
В 42 км от города Кос, в деревне Кефалос, на побережье Кама́ри напротив островка Кастри́ находится комплекс из двух базилик Святого Стефана. Церкви датируются 469 г. и 554 г. н.э. Обнаружены в 1932 году. Интересны своим богатым интерьером, большими и впечатляющими мозаиками и отличным расположением.
ძველი ხალხი კუნძულ კოსს მოიხსენიებდნენ, როგორც «ნეტარ კუნძულს» : მისი მიწა ყოველთვის მდიდარი იყო და კუნძულის მაცხოვრებლებს კარგ მოსავალს აძლევდა. პორტიდან სხვადასხვა სოფლის მეურნეობის პროდუქტებით ძირითადად ღვინით, ნესვითა და საზამთროთი დატვირთული გემები მიემგზავრებოდნენ ხმელთაშუა და შავი ზღვის სანაპიროებისკენ. დიდი მოთხოვნა იყო ცნობილ აბრეშუმის მატერიაზე. დიდი ხნით ადრე მანამ ევროპაში ცნობილები გახდებოდნენ კუნძულის მაცხოვრებლებს შორის ფართოდ იყო გავრცელებული აბრეშუმის ხელოვნება, წარმოება და დამუშავება.
Древние называли Кос «блаженным островом»: его земля всегда была богатой и давала обильные и хорошие урожаи. Корабли, груженные разными видами сельскохозяйственной продукции, в основном, виноградом, вином, арбузами и дынями, отплывали от его берегов в порты Средиземного и Черного морей. Огромным спросом пользовались его известные шелковые ткани, а среди жителей острова широко было распространено искусство производства и обработки шелка, задолго до того, как они стали известны европейцам.
სხვადასხვა პერიოდში კუნძულის სახელი იცვლებოდა. მეროპისი ან მეროპი, კურისი ან კარია, ნიმფეა , ტრიოპია, ქალკოა, ევროპილი და კოსი, რომელიც დღემდე შემორჩა. ლანგოს მას რაინდები უწოდებდნენ, სტანკიოის თურქები, კოოს იტალიელები. Знаки времени и влияния культур и народов, которые прошли через Кос, живы и сегодня. ჰერაკლესა და მეფე ხარმილას მითოლოგიური პერიოდი, ასკლეპიოსის ელინური ეპოქა, ანტიკური სტადიონი, აგორა და ძველი თეატრი თანამედროვე პერიოდის ინფრასტრუქტურა .......
В разное время остров назывался по разному. Меропис или Меропи, Курис или Кария, Нимфея, Триопия, Халкоа, Еврипили и Кос, которое сохранилось до сегодняшнего дня. Ланго называли его рыцари, Станкиой - турки и Коо - итальянцы. Знаки времени и влияния культур и народов, которые прошли через Кос, живы и сегодня. От мифической эпохи Ираклиса (Геркулеса) и царя Ха́рмила, эллинистической эпохи Асклепия, античного стадиона, Агоры и древнего театра до сегодняшней эпохи с современной инфраструктурой, его города и деревни несут на себе следы многих народов и культур. Название острова толкуется по-разному. По одной из версий оно возможно происходит от карийского слова koion (овца) густошерстную породу которых широко разводили на острове.
მდიდარი მითოლოგია და ისტორიული წყაროები გვატყობინებენ, რომ კუნძულის პირველი მაცხოვრებლები იყვნენ კარიელები შემდეგ კი პელაზგები. კუნძულზე მნიშვნელოვანი გავლენა იქონია ფინიკიურმა და ძველმა მინოსურმა ცივილიზაციამ. ძვ.წ. XIII- XII საუკუნეებში კუნძულზე ბატონობენ აქიელები, რომლებიც ასიმილაცია განიცადეს ადგილობრივ მოსახლეობასთან. ამ პერიოდში კუნძულისა და მის გარშემო არსებული დასახლებების მაცხოვრებლები მონაწილეობას იღებენ ტროას ომში (ძვ.წ. 1194 წ.) послав 30 триер под предводительством Антифа и Фидиппа. ძვ.წ. XI საუკუნეში არგოლიდელი დორიელები შეიჭრნენ საბერძნეთში და დამკვიდრდნენ კუნძულზე სადაც ავიწროვებდნენ აქიელებს. დორიული კოსის მაცხოვრებლებმა დააარსეს ქალაქები, განავითარეს სოფლის მეურნეობა, ხელოვნება, ვაჭრობა და მეზღვაურობა იმ დონეზე რომ კუნძული წარმოადგენდა დიდ საზღვაო ძალად. ძვ.წ. VIII საუკუნე კუნძულის აყვავების პერიოდია
Богатая мифология и исторические источники сообщают, что первыми жителями острова были карийцы, а затем пеласги. Значительное влияние на остров оказали финикийская и древняя минойская цивилизации. В 13 и 12 вв. до н.э. на острове господствуют ахейцы, которые ассимилировали прежних жителей. В этот период островитяне вместе с жителями окружающих островов участвуют в Троянской войне (1194 г. до н.э.), послав 30 триер под предводительством Антифа и Фидиппа. Дорийцы из Арголиды, которые вторглись в Грецию в 11 в. до н.э. и обосновались на острове, вытеснили ахейцев. Жители уже дорийского Коса основывают города, занимаются и развивают сельское хозяйство, ремесла, торговлю и мореплавание в такой степени, что остров становится большой морской силой. В 7 в. до н.э. остров испытывает большой расцвет и становится членом альянса шести дорических городов - дорийского гексаполиса (Линдос, Камирос, Иалисос, Книдос и Галикарнассос). В конце 6 в. до н.э. вместе с другими островами Додеканеса Кос был завоеван персами, от которых его освободили афиняне. В 477 до н.э. Кос становится членом Афинской Конфедерации, создает новые поселения, институты, развивает экономическую и культурную деятельность. В 411 г. до н.э. флот спартанцев во время Пелопоннесской войны (431-404 гг. до н.э.) разграбил и разрушил столицу острова Астипалию. Но афинский флот во главе с Алкивиадом отвоевывает у них остров и переносит столицу острова на ее нынешнее место.
შემდეგ »
ძვ.წ. 332 წლიდან კოსი ალექსანდრე მაკედონელისა და მისი შთამომავლების იმპერიაში შევიდა. ალინისტურ პერიოდში კოსმა მიაღწია თავისი ცივილიზაციის აყვავების მწვერვალს და გახდა იმპერიის მძლავრი მონაწილე.
С 332 г. до н.э. Кос входит в империю Александра Македонского и его преемников. В эллинистический период Кос достигает пика расцвета своей цивилизации и становится мощным участником империи.
ძვ.წ. 42 წელს კუნძული გახდა აღმოსავლეთ რომაული სახელმწიფოს ნაწილი. კასეემის მიერ დოდეკანოსის დაპყრობის შემდეგ იწყება აღმოსავლეთ ხმელთაშუაზღვისპირეთის ტერიტორიაზე რომის ბატონობის პერიოდი. კასსიოსიდან როგორც მაშინ იყო მიღებული უამრავი ხელოვნების ნიმუში რომელიც კოსსა და როდოს ამშვენებდა გადაიტანეს რომში. კუნძულები როდოსის ცენტრთან ერთად შედიან კიკლადის პროვინციაში და ექვემდებარებიან აზიის პროკონსულს. ამ პერიოდში რომაელი დოდეკანესები განიცდიან უჩვეულო სავაჭრო-ეკონომიკურ და კულტურულ აღმავლობას. ის დაცულიიყო სიდა საშიშროებისგან რადგან მთელს რომის იმპერიაში იყო დამყარებული რომაული მშვიდობა (pax romana).
В 42 г. до н.э. остров становится частью Восточной провинции Римского государства. После захвата Додеканеса Кассием, начинается период римского владычества в восточном Средиземноморье. Кассиос, как тогда было принято, перевез в Рим многие из произведений искусства, которые украшали города Кос и Родос. Острова входят в провинцию Киклады с центром Родос и подчиняются проконсулу Азии. В этот период римские Додеканес испытываютт необыкновенный торгово-экономический и культурный подъем. Он был защищен от внешних угроз, так как во всей римской империи был установлен римский мир (pax romana).
კუნძულზე დაიბადნენ და წარმატებას მიაღწიეს ლიტერატურასა და ხელოვნებაში, უდიდესმა ადამიანებმა. კოსის სულიერად მდიდარი გალერეიდან შეიძლება ძველი პერიოდის უდიდესი ექიმების დასახელება: ირაკლიდა, ფესსალა, დრაკონდა, ნევრა, პრაკსაგორა, აპოლონიდა, კრიტოდიმა ერასიპატრა, ნიკე, დექსიპე, ქსენოფონტე და ყველა დროის უდიდესი ექიმი მედიცინის მამა ჰიპოკრატე. პითაგორიელი ფილოსოფოსი, ლინგვისტი და პოეტი ეპიხარმა, უმსხვილესი ელეგიური პოეტი და ფილოსოფოსი ფილიტა ....
На острове родились и преуспели в литературе и искусстве великие люди. Из богатой духовной галереи Коса можно назвать великих врачей древности: Ираклида, Фессала, Драконда, Невра, Праксагора, Аполлонида, Критодима Эрасипатра, Ника, Дексиппа, Ксенофонта и величайшего врача всех эпох - отца медицины Гиппократа; пифагорейского философа, лингвиста и поэта Эпихарма, крупнейшего элегическоого поэта и философа Филита́, историков и писателей Эвимера и Сорана, буколического поэта Феокрита и величайшего художника древности Апелли.
330 წლიდან კოსს, როგორც ბიზანტიის იმპერიის პროვინციას თავს ესხმოდნენ სლავები, არაბები, სარაცინები, ნორმანები და დიდ ზიანს აყენებდნენ კუნძულს. კოსის უძველესი ისტორიის დასასრული ემთხვევა 515 წელს მომხდარ ძლიერ მიწისძვრებსა და იმ ცვლილებებს რომლებიც მათ მოყვა. საზოგადოებრივი შენობების უმეტესობა დაინგრა მოსახლეობამ დატოვა გარეუბნები და მთის რაიონებში დასახლდნენ. დოდეკანოსის კუნძულები როგორც ბიზანტიის ნაწილი საბერძნეთის კუნძულების პროვინციაში შევიდნენ. მეშვიდე საუკუნის ბოლოს ბიზანტიური სახელმწიფოს რესტრუქტურიზაცია ......
С 330 г. н. э. на Кос, как провинцию Византийской империи совершают набеги славяне, арабы, сарацины, норманны, причиняя крупный ущерб острову. Конец древней истории Коса совпадает с крупными землетрясениями, которые произошли в 515 г. н.э., и изменениями, которые они принесли. Большинство общественных зданий были разрушены, прибрежные поселения покинуты, а жители поселились в горных районах. Острова Додеканес, как часть Византии, первоначально вошли в провинцию греческих островов. В конце 7 в. с административной реструктуризацией византийского государства, острова стали относиться к объединению Киву́рии с маленьким городом Киву́ри в Малой Азии.
ქრისტიანობა მნიშვნელოვნად გავრცელდა კოსზე, რაზეც სამნავიანი ბაზილიკების დიდი რაოდენობა მეტყველებს. 325 წელს კოსის ეპისკოპოსმა მონაწილეობა მიიღო პირველ საერთაშორისო კრებაში.
Христианство получило значительное распространение на Косе, о чем свидетельствует большое количество трехнефных базилик. Епископ Коса принимает участие в Первом Вселенском Соборе 325 г. н.э.
1204-1262 წლებში ვენეციელების ბატონობის შემდეგ კუნძული 1314 წლამდე კვლავ გადავიდა ბიზანტიის ბატონობის ქვეშ. 1315 წელს კუნძული, ისევე როგორც დოდეკანესის კუნძულთა უმეტესობა დაიპყრეს წმ. იოანეს ორდენის რაინდებმა. იოანიტების ორდენის ორსაუკუნოვანი ბატონობის შემდეგ კოსი, როდოსი და დოდეკანოსის სხვა კუნძულები ყველა სფეროში სხვადასხვა დონით განიცდიან დასავლეთის გავლენას. კოსზე დამკვიდრდა ორდენის დაცვა, რომელსაც მბრძანებლობდა რაინდი - დიდი მაგისტრის წარმომადგენელი. დასავლეთთან შეჯიბრისა და ოსმალეთის იმპერიის გაფართოების მიუხედავად ორდენმა შექმნა მნიშვნელოვანი თავდაცვითი აღჭურვილობა. მათ დიდ კუნძულებს შემოარტყეს დიდი კედლები და ეგეოსის ზღვა დაიცვეს თურქების მუდმივი თავდასხმებისგან. რაინდებმა კოსზე ააშენეს თავდასაცავი აღჭურვილობა : დიდი საზღვაო ციხესიმაგრე ( ქალაქის სასახლე ), კედელი ქალაქის გარშემო (замок Нерандзья́), გარნიზონის შენობა, ციხესიმაგრეები ანტიმახიაში, პალიო პილი და კეფალო 1.
После недолгого господства венецианцев с 1204 г. до 1262 г., остров снова до 1314 г. переходит во владение Византии. В 1315 г., как и большинство островов Додеканеса, остров захватывают рыцари ордена Святого Иоанна. В течение двухсотлетнего господства Ордена иоаннитов, Кос, как и Родос и другие острова Додеканес, испытывают западное влияние разной степени во всех областях. На Косе обосновывается стража Ордена, которой командовал рыцарь - представитель Великого Магистра. Несмотря на соперничество с западом и непрерывное расширение Османской империи, Орден создал значительные оборонительные сооружения, окружив стенами большие острова и сумел защитить Эгейское море от постоянных набегов турок. На Косе рыцари построили мощные фортификационные сооружения: большую морскую крепость (городской замок), стену вокруг города (замок Нерандзья́), здания для гарнизона, крепости в Антима́хии, Палио Пили́ и Ке́фало 1.
1523 წელს კოსი რაინდების 210 წლიანი ბატონობის შემდეგ გადადის თუქების დაქვემდებარებაში. სულთან სულეიმან არაჩვეულებრივი ადგილობრივთა დიდი წინააღმდეგობის მიუხედავად იპყრობს ჯერ როდოსს და შემდეგ სხვა კუნზულებს. კოსის მაცხოვრებლები დანებდნენ მათ არა თავისი ნებით არამედ შეთანხმების საფუძველზე. ამ უარმა მოუხსნა ორ მსხვილ კუნძულს პრივილეგიები რომლებიც მათ პატარა კუნძულებმა მიანიჭეს. კოსისთვის ოსმალეთის ბატონობის პერიოდი აუტანელი იყო: ყველგან წყვდიადი და საშინელება სუფევდა. სასტიკად დევნიდნენ ადამიანებს. ართმევდნენ ქონებას, ძარცვავდნენ სახლებს, ეკლესიებს აკეთებდნენ მეჩეთებად. თურქების გუბერნატორი გახდა საკუთრების, რელიგიის და კუნძულის მოსახლეობის ცხოვრების მმართველი. კუნძულზე გადასახლდა უამრავი მუსულმანი მცირე აზიიდან, რომლებსაც გადასცეს მიწის ნაკვეთები.
В 1523 г. Кос после 210 лет господства рыцарей переходит к туркам. Султан Сулейман Великолепный захватывает после упорного сопротивления местных жителей Родос, а вслед за ним и другие острова. Жители Коса сдаются ему в соответствии с условиями договора, а не по своей воле. Этот отказ лишает оба крупных острова привилегий, предоставленных маленьким островам. Для Коса период османского владычества становится невыносимым: везде царят тьма и ужас, истребление и свирепое преследование жителей. Имущество отбирается, разграбляются дома, церкви превращаются в мечети. Турецкий наместник становится властителем собственности, религии и самой жизни островитян, а на острова переселяется многочисленное мусульманское население из Малой Азии, которому предоставляется земля.
ოსმალეთის 400 წლიანი ბატონობის მანძილზე კუნძულზე უამრავმა მოგზაურმა და კარტოგრაფმა იმოგზაურა. ისინი აღწერდნენ იმ საშინელებას, ტანჯვას და სიკვდილს რომელიც კუნძულზე სუფევდა. რელიგიური ფანატიზმი, მკვლელობა, ბავშვების მასობრივი მოტაცება. ჯაჭვებით დაბმულ ქალები და ბავშვები მონათა ბაზრობებზე გაავდათ.
За 400 лет османского владычества на острове побывало много путешественников и картографов из Европы. Они описывают страдания, ужас и «тишину» смерти, царящие на острове, религиозный фанатизм, убийства, массовые похищения детей. Женщины и дети, связанные веревками и цепями, посылаются на восточные рынки рабов.
კოსისა და როდოსის ქრისტიანი მოსახლეობა იძულებული გახდა ქალაქგარეთ ეცხოვრათ. ვაჭრობა, გემებით გადაზიდვები და ნებისმიერი ეკონომიკური ქმედებები პრაქტიკულად განადგურდა. ოდესღაც დიდი სავაჭრო პორტიდან მხოლოდ რამდენიმე ნავი და პატარა იალქნიანი გემი შემორჩა.
Христиане Коса и Родоса вытесняются из городов и вынуждены жить в пригородах. Торговля, судоходство и вообще любая хозяйственная деятельность практически уничтожены. Несколько лодок и небольшие парусники, пришвартованные в порту, – все, что осталось от когда-то большого торгового флота.
1774 წლის რუსეთ-თურქეთის ომში რუსეთის გამარჯვებამ და კუჩუკ კაინარდის ხელშეკრულებამ ოდნავ გააუმჯობესა კოსზე სიტუაცია. კუნძულს მიენიჭა მოძრაობის რელიგიის და თვითმმართველობის თავისუფლება. თუმცა ამით არ დამთავრებულა კუნძულის უბედურებები. მასობრივი მკვლელობები, დამცირება და ქურდობა განმეორდა 1787 წელს ახალი რუსულ-თურქული ომის პერიოდში. ისტორიული «ჰიპოკრატეს პლატანი» გადაიქცა სასულიერო და ჩვეულებრივი ხალხისთვის სახრჩობელად. კუნძული დაცარიელდა და გადაიქცა დევნილთა დასახლებად.
Победа России в русско-турецкой войне в 1774 г. и договор в Кучук Кайнардзи несколько улучшают положение Коса, которому предоставляется свобода в религии, передвижении и право некоторого самоуправления. Однако беды жителей острова не заканчиваются. Массовые убийства, унижение и грабежи повторяются во время новой русско-турецкой войны 1787 г. Исторический «платан Гиппократа» превращается в виселицу для простых жителей и духовенства. Остров пустеет и используется только в качестве места ссылки.
მაგრამ მოახლოვდა 1821 წელი - ბერძენი ხალხის უდიდესი ბრძოლის თავისუფლებისთვის. კუნძულის მაცხოვრებლები შეუერთდნენ «ფილიკი ეტერია»-ს საზოგადოების წევრებს და იწყებენ ომს თურქების წინააღმდეგ, რამაც გამოიწვია მასობრივი ქურდობები და მკვლელობები. კუნძულის მოსახლეობის მწუხარებამ და იმედგაცრუებამ კულმინაციას მიაღწია, როდესაც 1830 წლის ლონდონის პროტოკოლის თანახმად დოდეკანესის კუნძულები არ შევიდნენ ახალ ბერძნულ სახელმწიფოში.
Но приближается 1821 год - время великой войны греческого народа за желанную свободу. Жители острова вступают в ряды общества «Филики Этерия» и начинают борьбу против турок, что вызывает новые массовые убийства и грабежи. Горе и разочарование жителей острова достигают кульминации, когда по Лондонскому протоколу 1830 г. острова Додеканес не вошли в новое греческое государство.
1835 წელს სულთან მაჰმუდ II-მ ევროპის ქვეყნების ზეწოლით გამოყო Косу льготы ლგოტები, რომლითაც საუკუნეების განმავლობაში სარგებლობდნენ დოდეკანესის სხვა კუნძულები (კოსისა და როდოსის გარდა). მათი წყალობით კუნძულის მაცხოვრებლებმა შეძლეს თურქებისგან გამოესყიდათ თავიანთი ქონება, აეშენებინათ სკოლები, ეკლესიები, საზოგადოებრივი შენობები, დაიწყეს ეკლესიისა და საზოგადოებრივი საბჭოს მართვა, გათავისუფლდნენ სამხედრო გადასახადისგან. მოგვიანებით 1908 წელს ახალგაზრდა თურქებმა სცადეს გაეუქმებინათ ეს პრივილეგიები, თუმცა მოსახლეობის მხრიდან სასტიკმა წინააღმდეგობამ დროებით შეაჩერა ისინი.
Султан Махмуд II в 1835 г. под давлением европейских держав предоставляет Косу льготы, которыми на протяжении столетий пользовались другие острова Додеканес (кроме Коса и Родоса). Благодаря им, жителям острова удалось выкупить свое имущество у турок, построить школы, церкви, общественные здания, управлять церковью и общественными советами, освободиться от военного налога. Когда позже, в 1908 г., младотурки попытались отменить эти привилегии, ожесточенное сопротивление островитян временно приостановило их.
1912 წელს იტალია-თურქეთის ომის დროს კოსი და დოდეკანესის კუნძულები დაიპყრეს იტალიელებმა, რომლებიც აქ 1943 წლამდე დარჩნენ. ამას მოჰყვა ოკუპაცია გერმანელების მხრიდან (1943-1945 წწ.). 1945 წლის მაისში ბერძენულმა და მოკავშირე ჯარებმა გაათავისუფლეს კუნძული. ბრიტანელების ორ წლიანი ბატონობის შემდეგ (1945-1947 წწ.) დიდი ქვეყნების მშვიდობიან კონფერენციაზე საფრანგეთში დოდეკანესის კუნძულები გადაეცა საბერძნეთს და 1947 წლის 31 მარტიდან გახდა საბერძნეთის სახელმწიფოს განუყოფელი ნაწილი.
В 1912 г. во время турко-итальянской войны Кос и острова Додеканес захватывают итальянцы, которые оставались на острове до 1943г. За этим следует жестокая немецкая оккупация (1943-1945 гг.). В мае 1945 г. греческие и союзнические войска освобождают остров. После двух лет британского господства (1945-1947 гг.) на мирной конференции великих держав в Париже острова Додеканес передаются Греции и с 31 марта 1947 г. по настоящее время становятся неотъемлемой частью греческого государства.
პარადაის
პლაჟის სახელწოდება მეტყველებს თავისთავზე - ეს ერთ-ერთი პოპულარული ადგილია მთელს კუნძულზე. ულამაზესი ხედები, რბილი ქათქათა ქვიშა, შესანიშნავი ინფრასტრუქტურა, წყლის სპორტის სახეობებით დაკავების შესაძლებლობა - პარადაისის პლაჟი იდეალურია თუ თქვენ მოგზაურობთ მთელი ოჯახით. ეგეოსის კრისტალურად სუფთა ზღვასთან პლაჟი გადაჭიმულია 7 კილომეტრ სიგრძეზე. ეს სამოთხის ნაწილი განლაგებულია სოფელ კეფალოსთან ახლოს. კუნძულის დედაქალაქიდან 33 კილომეტრში. ადგილობრივი ტავერნები შემოგთავაზებენ ახალდაჭერილი თევზისგან დამზადებულ გემრიელ კერძებს, ხოლო ბარები და კაფეები მრავალფეროვან სასმელებს ნებისმიერი გემოვნების ადამიანისთვის.
Название пляжа говорит само за себя – это одно из самых популярных мест на всем острове. Живописные виды, мягкий белоснежный песок, отличная инфраструктура, возможности для занятий водными видами спорта – пляж Парадайз идеален, если вы путешествуете всей семьей. Растянувшись на 7 км вдоль кристальных вод Эгейского моря, этот удивительный кусочек морского рая расположен вблизи деревушки Кефалос, в 33 км от столицы острова. Местные таверны вам предложат аппетитные блюда из свежего утреннего улова, а бары и кафе порадуют разнообразием прохладительных напитков на любой вкус.
ლიმნიონასი
პატარა ყურე , მდებარეობს კეფალოსიდან 5 კილომეტრში. განცალკევებული პლაჟი ლიმნიონასი ნამდვილი აღმოჩენაა მათთვის, ვინც ოცნებობს დაისვენოს ხმაურისგან და შეიგრძნოს გარშემო არსებული ბუნება, რომელიც აქ განსაკუთრებულად ლამაზია. აქ თქვენ ნახავთ მშნენიერ ტავერნას და არაჩვეულებრივ ხედებს.
Небольшая бухта, расположенная в 5 км к северу от местечка Кефалос. Уединенный пляж Лимнионас станет настоящим открытием для тех, кто мечтает отдохнуть от суеты и почувствовать единение с окружающей природой, которая здесь особенно прекрасна. Здесь вы найдете – небольшой обрадованный пляж, прекрасную таверну и великолепные виды.
აგიოს თეოლოგოსი
კუნძული კოსის ყველაზე ლამაზი სანაპიროებიდან ერთ-ერთი. მდებარეობს სოფელ კეფალოსიდან 7კილომეტრში. ქვიშიანმა სანაპირომ თავისი სახელწოდება მიიღო ადგილობრივი წმ. იოანე თეოლოგოსის პატარა ეკლესიის საპატივცემულოდ. იდუმალი გამოქვაბულები და
Один из самых живописных пляжей острова Кос, расположенный в 7 км от деревни Кефалос. Песчаный пляж получил свое название в честь местной церквушки св. Иоанна Теологоса. Таинственные пещеры и поразительной красоты заливы порадуют любителей романтичных видов, а устойчивые волны не разочаруют поклонников серфинга.
კარდამენა »
გრძელი ქვიშიანი სანაპირო, სადაც თქვენ შეძლებთ იპოვოთ ყველაფერი არაჩვეულებრივი დასვენებისთვის - განვითარებული ინფრასტრუქტურა,
Протяженный песчаный пляж, где вы найдете все, что нужно для отличного отдыха – развитую инфраструктуру, многочисленные водные активити, отличные кафе и рестораны. Отсюда же небольшой катер доставит вас в местечко Агия Ирини, известное своими лечебными термальными источниками.
მასტიქარი »
ქალაქ კოსიდან 22 კილომეტრით დასავლეთით მდებარეობს ქვიშიანი სანაპირო მასტიხარი - მოდური დასვენების ადგილი, საიდანაც შეძლებთ გაემგზავროთ მეზობელ კუნძულ კალიმნოსზე. ადგილობრივი ღირშესანიშნაობებიდან მნიშვნელოვანია ადრე-ქრისტიანული ბაზილიკის ნანგრევები, სადაც დღემდე შემორჩა ულამაზესი მოზაიკა იატაკზე.
Расположенный в 22 км к западу от города Кос, песчаный пляж Мастихари – модное местно отдыха, откуда вы сможете отправиться на соседний остров Калимнос. Из местных достопримечательностей стоит обратить внимание на руины старинной ранне-христианской базилики, где до наших дней сохранилась прекрасная напольная мозаика.
მარმარი »
სანაპირო განთავსებულია პილთან
Пляж расположен вблизи местечка Пили в 15 км к западу от столицы на сверном побережье острова. Необычайно живописный с кристальным морем и белоснежным песком, этот уголок покоряет с первого взгляда. Став желанной целью для многих любителей пляжного отдыха, Мармари обладает исключительной инфраструктурой. К вашим услугам – кафе, таверны, рестораны, водные вида спорта и многое другое.
ტიგაკი »
პლაჟი მდებარეობს სოფელ ასფენდიუსიდან 7 კილომეტრში. ამ ადგილმა სახელი გაითქვა არაჩვეულებრივი სანაპირო ზოლით, მსუბუქი თეთქი ქვიშითა და ულამაზესი მწვანე პეიზაჟებით. ტიგაკი გადაჭიმულია 10 კილომეტრზე. რაც იმას ნიშნავს რომ აქ კიდევ უფრო მეტი შესაძლებლობაა არაჩვეულებრივად დასვენებისთვის. აქ არის არაჩვეულებრივი ინფრასტრუქტურა, ზღვის სპორტის დიდი არჩევანი, კაფეები, რესტორნები, ყურის მშვიდი წყალი იდეალურია პატარა ბავშვებისთვის.
Пляж находится в 7 км от деревушки Асфендиу, это популярное место прославилось своей восхитительной береговой линий с мягким белым песком и живописными зелеными пейзажами. Тигаки растянулся на целых 10 км, а это значит еще больше великолепных возможностей для восхитительного отдыха. Для вас – прекрасно организованная инфраструктура, отличный выбор водных видов спорта, кафе и рестораны на любой вкус, а спокойные воды заливы идеально подойдут для маленьких детей.
ლამბი »
1 კილომერტზე გაშლილი ლამბის პლაჟი დედაქალაქიდან 4 კილომეტრში მდებარეობს. ის გახდება არაჩვეულებრივი არჩევანი თუ თქვენ ჯერ კიდევ ეძებთ განმარტოებულ მშვიდ ადგილს, რათაგაატაროთ მთელი დღე სიმშვიდეში. ეს არის ველოსიპედის სპორტის მოყვარულთათვის საყვარელი ადგილი. ულამაზესი გზით თქვენ შეძლებთ ადვილად მიხვიდეთ ტიგაკის პლაჟამდე.
Растянувшийся на 1 км пляж Ламби расположен в 4 км от столицы. Он станет отличным выбором, если вы ищете уединенный тихий уголок, чтобы провести весь день, наслаждаясь покоем. Любимое место отдыха для поклонников велосипедного вида спорта, ведь отсюда по живописной дороге вы сможете легко добраться до пляжа Тигаки.
პსალიდი »
ქალაქ კოსიდან 3,5 კილომეტრში
Расположившись всего в 3,5 км от города Кос, Псалиди заслужил свою популярность как среди местных жителей, так и гостей острова. Отличный выбор ресторанов и традиционных рыбных таверн порадуют любителей гурме-удовольствий, а отличная инфраструктура позволит провести действительно беззаботный отдых. Благодаря устойчивым волнам, Псалиди идеален для серферов, а расположенный по соседству пляж Агиос Фокас славится живописными видами и закатами исключительной красоты.
თერმა »
თერმას პლაჟი მდებარეობს პცალიდიდან 8 კილომეტრში და წარმოადგენს უნიკალურ ადგილს, რადგან ეს იშვიათი ადგილია სადაც გექნებათ საშუალება იბანაოთ არამხოლოდ ზღვაში არამედ ცხელ თერმულ წყლებში, ამის წყალობით ამ ადგილმა მიიღო სახელწოდება. მინერალებით მდიდარი სამკურნალო წყლები დადებითად მოქმედებს რევმატიზმის, სახსრების ტკივილის, ართრიტისა და გინეკოლოგიური დაავადებების დროს.
Пляж Терма расположен в 8 км от местечка Псалиди и представляет собой поистине уникальное место, ведь это один из редких пляжей, где у вас будет возможность искупаться не только в море, но и в горячих термальных источниках, благодаря которым это место и получило свое название. Богатые минеральными веществами целебные воды источника оказывают благоприятное влияние при ревматизме, болях в суставах, артрите и гинекологических заболеваниях.